De ZEN van Zentangle
Zen... het is een beetje een modewoord geworden. En niet voor niets. Want onze maatschappij heeft heel veel stressvolle kanten. Economische zorgen, oorlogsdreiging in Europa, onzekerheid over werk en carriëre, nog altijd Corona issues, kinderen en het managen van al hun zaken, relaties, de druk van social media, en ga zo maar door. De meeste mensen hebben grote behoefte aan momenten van echte ontspanning en rust in het hoofd. En er zijn talloze manieren om dat te creëren voor jezelf.
Zentangle is een van mijn manieren om mezelf tot rust te brengen.
Het begint er al mee dat Zentangle heel veel keuzestress bij me wegneemt. Ik hoef niet te bedenken wat voor materiaal ik ga gebruiken, bijvoorbeeld. Natuurlijk kun je OP en MET alles tanglen, maar het klassieke Zentangle doe je op een tile van 9x9cm (de officiële tiles zijn 100% katoen en die kwaliteit gun ik mezelf graag omdat dat zo fijn werkt), een zwarte fineliner (mijn standaard keuze is de Sakura Pigma Micron 01), een potloodje en een doezelaar. Die liggen altijd zo voor de grijp bij mij, in een plastic boxje.
Als ik naar een lege tile kijk, kan ik gemakkelijk blokkeren omdat mijn hoofd met veel te veel mogelijkheden komt. In plaats daarvan kan ik simpelweg de Zentangle stappen volgen: ik zet vier punten op de tile, maak een kader, en daarna een vlakverdeling met potlood. Vervolgens pak ik mijn Micron en dan kies ik een patroon (tangle genaamd) uit om een van de vlakken mee op te vullen, of om langs de string (de vlakverdeling) te tekenen, of langs de border.
Ik kan soms ook blokkeren omdat er teveel tangles bestaan. Kiezen is NIET mijn sterke kant! Dan maak ik gebruik van wat ze in Zentangle noemen: 'the elegance of limitation', oftewel de elegantie van de beperking. Mijn creativiteit krijgt meteen een impuls als ik dat doe. Ik besluit bijvoorbeeld dat ik alleen tangles gebruik die met een M beginnen. Of alleen organische tangles (die op planten en dergelijke lijken). Of ik grijp mijn koffertje met kaartjes met tangles, enhancers en technieken en trek er een aantal uit, die ik dan gebruik.
Dan gaat mijn creativiteit stromen. En terwijl ik tangle, dus terwijl ik die zich steeds herhalende patronen teken, ben ik gefocust op elke lijn, elke stip. Dat is het grote verschil met doodlen: het doelbewuste, mindvolle van Zentangle tegenover het willekeurige, gedachteloze van doodlen. Ik adem rustig door. En als vanzelf ontstaat er een kunstwerkje terwijl ik tot rust kom, stil word van binnen.